🐑 Lockdown για τα αιγοπρόβατα; Όταν η αγωνία των κτηνοτρόφων συναντά την αδράνεια του κράτους

Η είδηση ότι η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο lockdown στα αιγοπρόβατα λόγω ευλογιάς προκάλεσε εύλογη ανησυχία στον κτηνοτροφικό κόσμο. Το μέτρο μπορεί να φαίνεται τεχνικά αναγκαίο, όμως αναδεικνύει —για ακόμη μία φορά— τις χρόνιες παθογένειες της ελληνικής αγροτικής πολιτικής.

🧫 Η ασθένεια και ο φόβος της εξάπλωσης

Η ευλογιά των αιγοπροβάτων είναι εξαιρετικά μεταδοτική και μπορεί να πλήξει σοβαρά ολόκληρες εκτροφές. Κάθε εστία μόλυνσης απαιτεί αυστηρά μέτρα, ωστόσο η καθυστέρηση στον εντοπισμό και στην ιχνηλάτηση επιτρέπει στον ιό να ταξιδεύει από στάνη σε στάνη.

Το ερώτημα είναι γιατί το κράτος φτάνει πάλι να συζητά ένα “καθολικό πάγωμα”, αντί να ενεργοποιεί εγκαίρως μηχανισμούς πρόληψης και ελέγχου.

🧭 Από την πρόληψη στη διαχείριση κρίσης

Οι κτηνοτρόφοι καταγγέλλουν ότι εδώ και μήνες λείπει ουσιαστική καθοδήγηση από τις υπηρεσίες. Εμβολιαστικά προγράμματα, ζωνοποιήσεις και επιτόπιοι έλεγχοι προχωρούν με ρυθμούς γραφειοκρατίας, όχι επιδημιολογίας.
Έτσι, όταν πια η κατάσταση ξεφεύγει, το υπουργείο καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε “ολικό lockdown” ή “καταστροφή του ζωικού κεφαλαίου”.

💰 Οι καθυστερήσεις στις πληρωμές

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, το υπουργείο υπόσχεται επιδοτήσεις για ζωοτροφές και αποζημιώσεις — αλλά οι καθυστερήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ έχουν ήδη εξαντλήσει την υπομονή των παραγωγών. Κάποιοι έλαβαν μάλιστα ειδοποιήσεις για επιστροφή χρημάτων, προκαλώντας επιπλέον σύγχυση.

⚖️ Ανάγκη για σοβαρό σχέδιο, όχι αποσπασματικές αποφάσεις

Ένα lockdown μπορεί προσωρινά να σταματήσει τη μετάδοση, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα. Η ζωική παραγωγή δεν μπορεί να λειτουργεί με “αλάρμ” και “μπαλώματα”. Χρειάζεται σχέδιο πρόληψης, εκπαίδευση προσωπικού και σταθερή επικοινωνία με τους ανθρώπους της υπαίθρου.

Γιατί κάθε φορά που το κράτος καθυστερεί, το τίμημα το πληρώνει ο ίδιος ο Έλληνας κτηνοτρόφος — και μαζί του, ολόκληρη η αγροτική οικονομία.