Ο Αλέξης Τσίπρας υπήρξε το σύμβολο μιας γενιάς που μεγάλωσε με οργή, αμφισβήτηση και ιδεολογικά οράματα. Πρωθυπουργός στα 40 του, υποσχέθηκε το τέλος των Μνημονίων και την αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας. Όμως η διαδρομή του, από την αντισυστημική ρητορική του 2015 μέχρι την υιοθέτηση της πιο ρεαλιστικής – ή για κάποιους υποτακτικής – στάσης, σφραγίστηκε από μεγάλες υποχωρήσεις, εθνικά ερωτηματικά και εσωκομματικά παιχνίδια εξουσίας.
🔻 Από τις καταλήψεις στην Ηρώδου Αττικού
Ο Αλέξης Τσίπρας γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Πρώην μέλος της ΚΝΕ, ηγετικό στέλεχος των μαθητικών καταλήψεων της δεκαετίας του ’90, εξελέγη πρόεδρος του Συνασπισμού το 2008 και γρήγορα μετεξελίχθηκε σε επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2012 τον έφερε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης· το 2015 στην εξουσία.
📈 2015: Από το «σκίζουμε τα μνημόνια» στο τρίτο και σκληρότερο
Ο Ιανουάριος του 2015 αποτέλεσε σημείο καμπής: ο Τσίπρας αναλαμβάνει την πρωθυπουργία με υποσχέσεις ρήξης, αξιοπρέπειας και εθνικής ανεξαρτησίας. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, το δημοψήφισμα του ΟΧΙ σηματοδοτεί μια πρωτοφανή σύγκρουση με τους δανειστές.
Και όμως – παρά το 61,3% ΟΧΙ, ο Τσίπρας υπογράφει τρίτο Μνημόνιο, σκληρότερο από τα προηγούμενα. Για τους επικριτές του, η πράξη αυτή συνιστά πλήρη προδοσία της λαϊκής εντολής. Ο ίδιος επικαλέστηκε την ευρωπαϊκή «παγίδα χρέους» και τους εκβιασμούς των θεσμών.
Η εσωτερική ρήξη οδηγεί σε αποχωρήσεις και τη δημιουργία της Λαϊκής Ενότητας. Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ επανεκλέγεται τον Σεπτέμβριο.
🧨 Η Συμφωνία των Πρεσπών – και η αλήθεια πίσω από το όνομα
Το 2018, ο Τσίπρας προχωρά στη Συμφωνία των Πρεσπών, παραχωρώντας στα Σκόπια το όνομα "Βόρεια Μακεδονία", με αναγνώριση μακεδονικής εθνότητας και γλώσσας.
Η απόφαση αυτή προκάλεσε μαζικές αντιδράσεις, ειδικά στη Μακεδονία, με εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να βγαίνουν στους δρόμους. Για τους περισσότερους Έλληνες, ήταν εθνική υποχώρηση και προσβολή στην ιστορική αλήθεια.
Αξίζει, ωστόσο, να θυμηθούμε πως η βάση για την παραχώρηση του ονόματος είχε τεθεί από το 2007, όταν η τότε υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, αδελφή του σημερινού πρωθυπουργού, είχε αποδεχτεί σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων.
Το βέτο Καραμανλή στο Βουκουρέστι το 2008 είχε αναστείλει προσωρινά την πίεση για επίλυση. Ο Τσίπρας, το 2018, επανέφερε το ζήτημα με τρόπο που πολλοί θεώρησαν εθνικά επιζήμιο και εξωτερικά επιβεβλημένο.
💥 Μάνδρα – Μάτι: Τραγωδίες που στοίχειωσαν τη διακυβέρνηση
Δύο τραγωδίες σημάδεψαν ανεξίτηλα τη διακυβέρνηση Τσίπρα:
- Οι πλημμύρες στη Μάνδρα το 2017, με 24 νεκρούς.
- Η φονική πυρκαγιά στο Μάτι το 2018, με 104 νεκρούς.
Η καθυστέρηση στην κινητοποίηση, η απουσία αναγνώρισης ευθυνών, αλλά και η προσπάθεια συγκάλυψης της κατάστασης προκάλεσαν τεράστια κοινωνική οργή. Η εικόνα του Πρωθυπουργού να ενημερώνεται δήθεν για «ευτυχές αποτέλεσμα» ενώ οι νεκροί πολλαπλασιάζονταν, έμεινε ως σύμβολο κυβερνητικής ανεπάρκειας.
🧩 Η υπόθεση Κασσελάκη – Από σιωπηρή στήριξη σε υπόγειο πόλεμο
Μετά την εκλογική ήττα του 2023, ο Τσίπρας παραιτείται από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλώνει ότι "παραδίδει τη σκυτάλη" και αρχικά δεν αντιδρά στη δυναμική εμφάνιση του Στέφανου Κασσελάκη, ο οποίος εξελέγη με τη στήριξη της βάσης, όχι του μηχανισμού.
Όμως όσο περνούσε ο καιρός, ο Τσίπρας φάνηκε να αποστασιοποιείται, ενώ στο παρασκήνιο ο ίδιος και η Όλγα Γεροβασίλη φέρονται να κινήθηκαν υπονομευτικά, επιτρέποντας διαρροές, υποσκάπτοντας την ηγεσία και διατηρώντας ζωντανό το παλιό εσωκομματικό σύστημα.
Για πολλούς, ο Τσίπρας δεν αποσύρθηκε ποτέ πραγματικά, αλλά παρέμεινε στο παρασκήνιο, διασφαλίζοντας ότι η «νέα εποχή» του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα στεριώσει χωρίς τη δική του σκιά.
🧾 Πολιτική παρακαταθήκη
Ο Αλέξης Τσίπρας θα μείνει στην Ιστορία ως:
- ο νεότερος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης,
- ο άνθρωπος που κεφαλαιοποίησε τη λαϊκή οργή για να έρθει στην εξουσία,
- αλλά και εκείνος που μεταφράζοντας το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, έσπασε το ηθικό της κοινωνίας,
- και που υπέγραψε μια συμφωνία που για τους περισσότερους Έλληνες ισοδυναμεί με παραχάραξη της εθνικής ταυτότητας.
🔚 Ή μήπως… όχι ακόμα;
Αν και απέχει σήμερα από την ενεργό πολιτική, οι φήμες για δημιουργία νέου πολιτικού φορέα από τον ίδιο πληθαίνουν. Το πολιτικό του ένστικτο, οι διασυνδέσεις του και η απήχησή του σε σημαντικό μέρος της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, μαρτυρούν πως το κεφάλαιο "Τσίπρας" δεν έχει κλείσει οριστικά.
Ίσως, λοιπόν, ο πολιτικός που ξεκίνησε ως "ελπίδα", μεταλλάχθηκε σε "σύστημα", να ετοιμάζεται για μια νέα πράξη στο ίδιο έργο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου